Podczas modlitwy przebywaj w obecności Boga dla dwu zasadniczych powodów. Po pierwsze, by oddać Bogu cześć i uszanowanie, należne z naszej strony, i można to czynić, gdy Bóg do nas nie mówi i my nie mówimy do Niego, ponieważ powinność tę już spełniamy uznając, że On jest naszym Bogiem, a my zaś nędznymi stworzeniami, które korzą się przed Jego obliczem, nawet gdy do nas nie mówi. Drugim powodem, dla którego stajemy na modlitwie w obecności Boga, jest to, by mówić do Niego i słuchać Jego głosu w udzielanych nam natchnieniach i oświeceniach wewnętrznych; zwykle czyni się to z największym upodobaniem, ponieważ wielką jest dla nas łaską mówić do Pana tak wielkiego, a On w odpowiedzi rozlewa nad nami tysiące balsamów i drogocennych wonności, które napełniają duszę wielką słodyczą, kiedy słucha Jego poleceń.
Święty dar modlitwy spoczywa w prawicy Zbawiciela i w miarę jak ogołacasz się z siebie, to znaczy z miłości ku swemu ciału i swojej woli, a zakorzeniasz się w świętej pokorze, Pan udzielać go będzie twemu sercu.
W związku z trzema wielkimi prawdami trzeba szczególnie prosić Ducha Pocieszyciela, żeby nas oświecił, a mianowicie; żeby dał nam coraz lepiej poznać wspaniałość naszego chrześcijańskiego powołania; po wtóre, módlmy się, żeby rozjaśniał nam coraz bardziej bezmiar wieczystego dziedzictwa, do którego przeznaczyła nas dobroć Ojca niebieskiego; wreszcie módlmy się do Ojca światłości, byśmy coraz bardziej zgłębiać mogli tajemnicę naszego usprawiedliwienia, które ze stanu nędznych grzeszników wyprowadziło nas ku zbawieniu.
Pozwólcie także waszej naturze uskarżać się w obliczu cierpienia, gdyż poza grzechem nic nie jest bardziej właściwe naturze; wola wasza, z Bożą pomocą, zawsze wzniesie się wyżej, a Bożej miłości nie zabraknie w waszej duszy, jeśli nie zaniedbacie modlitwy.
To prawda, że moc Boża zwycięża wszystko, ale pokorna modlitwa człowieka strapionego zwycięża samego Boga - powstrzymuje Jego ramię, gasi płomień Jego gniewu, rozbraja Go, pokonuje, łagodzi i czyni Go niemal uległym
i przyjacielem.
Św. Ojciec Pio
Stygmaty wiary, s. 51-53
Ps. Zapraszam Cię do odwiedzenia i polubienia mojej strony św. Ojciec Pio na Facebooku. Dzięki temu będziesz zawsze na bieżąco. Zachęcam Cię również do komentowania. Pozostaw po sobie tutaj jakiś ślad.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz